Week 5/7

Lief dagboek. Er werd massaal gereageerd op de quizvraag van vorige week en we hebben uit die duizenden inzendingen een winnaar gevonden. Niels was de eerste die reageerde met het juiste antwoord, dus hij mag voor zichzelf een leuk souvenirtje uitzoeken hier. Na ons korte uitstapje in het binnenland reden we weer richting de kust, op naar The Wild Coast. De uiteindelijke bestemming was Coffee Bay. Na vele uren in de auto en een overnachting in Chintsa kwamen we daar eindelijk aan. De reis was extra vermoeiend omdat de laatste twee uren over een onverharde weg was met veel gaten en stenen in/op de weg. Hierdoor konden we niet sneller rijden dan 20 km/h. De omgeving maakte echter weer veel goed. Dit gedeelte van Zuid-Afrika is beduidend minder ontwikkeld dan wat we tot nu toe gezien hadden. Zo ver je kon kijken waren er heuvels met daarop verspreid van elkaar hele kleine ronde huisjes, of eigenlijk meer hutjes, in verschillende kleuren. De meeste bewoners hier zijn herder van beroep, met een kleine veestapel bestaande uit koeien, schapen of varkens. We moesten dan ook regelmatig slalommen om het vee heen dat op de weg liep of stoppen voor overstekende kuddes. Het schrijnende is echter dat 90% van de bevolking in dit gebied geen onderwijs heeft gehad en dus de hele dag niets doet. We trokken veel bekijks toen we met ons kleine Hyundaitje de weg trotseerden. Over het algemeen werd er vriendelijk naar ons gezwaaid. Ons hostel in Coffee Bay was er weer eentje uit het boekje. Een prachtige tuin met leuke plekjes waar je om een kampvuur kon zitten. Op onze eerste avond was er een full moon party met gratis drank, dus we vielen weer met de neus in de boter. Ons verblijf van 3 nachten vloog voorbij. Mede door de vele leuke mensen die we hier ook weer ontmoetten. We waren van plan om hier 2 dagen te surfen, maar helaas gooide een gesignaleerde haai de tweede dag roet in het eten. In plaats daarvan bezochten we een plekje die bekend staat als Hole in the Wall, refererend naar een grote rotspartij met in het midden een groot gat. Hierdoor stroomt het zeewater wat uitkomt in een kleine baai temidden van prachtig heuvel landschap. Na Coffee Bay reden we naar Mbumbe, een dorpje 8 km verderop. Dat klinkt dichtbij, maar het was hemelsbreed 8 km. Met de auto moesten we 24 km omrijden over hierboven beschreven wegen. Ook dit bezoek was zeer de moeite waard. Het hostel had weer een mooi uitzicht over een baai. Hier hebben we onze verloren surf dag ingehaald. Inmiddels hebben we kust verlaten om weer het binnenland in te trekken. We verblijven een aantal dagen nabij de Drakensbergen. Een gebergte dat tegen het land Lesotho aanligt. Hier staan weer een aantal mooie hikes op het programma. Op het moment van schrijven zijn we net terug van een dagtocht naar Lesotho via de Sani Pass. Gewapend met warme kleding en ons paspoort (want we staken de grens over) werden we met een 4x4 door de pas gereden. Dit was letterlijk en figuurlijk weer één van de hoogtepunten van de reis. Een ongekend mooi uitzicht over de bergen. Maar ook heel interessant om meer over het land Lesotho te weten te komen. We reden naar het hoogste punt toe op 3240 meter. Daar stonden we gewoon midden in de sneeuw. Wie had gedacht voorafgaand aan deze reis. Op de terugweg werden we zeer hartelijk ontvangen door de bewoonster van een hutje in een klein primitief dorpje. Daar konden we opwarmen met door haar zelf vers gebakken brood. Voordat we weer de grens overstaken naar Zuid-Afrika, reden we langs de hoogste pub van heel Afrika op 2874 meter hoogte. Daar moesten we natuurlijk even een lokaal gebrouwen biertje drinken. De reis gaat nog iets verder het binnenland in naar het noordelijk gelegen gedeelte van de Drakensberg. We zijn zeer benieuwd wat voor moois we daar weer gaan zien.